Rozdział 12

Obiad minął nam w przyjemnej atmosferze . Oczywiście musiały się pojawić rozmowy na temat siatkówki i ślubu Zbyszka .
- Ania nie chciałabyś mi pomóc wybrać sukienki bo jakoś nic nie udało mi się kupić na ostatnich zakupach ? - zapytałam .
- A co Michał nie umiał doradzać czy w sklepach nic nie było ? - zaśmiała się .
- Jedno i drugie chociaż chyba pierwsze bardziej .
- No to oczywiście , że Ci pomogę  .
- Chyba żartujesz , że ja nie umiem pomóc w zakupach . - prychnął Michał .
- Nie ? Przydałeś się tylko do noszenia torebek z zakupami , które na dodatek nie znalazły się w moim mieszkaniu . W sumie to ja ich nawet nie chcę bo w końcu ty je kupiłeś . - powiedziałam wyraźnie dając mu do zrozumienia , że jestem na niego zła .
- Tylko nie zacznijcie w siebie niczym rzucać . - zaśmiał się mój braciszek , a my popatrzeliśmy na niego z mordem w oczach . Usłyszałam mój telefon więc grzecznie przeprosiłam i poszłam odebrać do kuchni .
- Cześć Piotrek . - odebrałam . Wszystkie zdjęcia jak obiecał trafiły na moją pocztę . Wszystkie są zapisane w pamięci mojego komputera , a niektóre te najładniejsze znalazły się w ramkach w moim mieszkaniu .
- Cześć Julka . Pamiętasz tą sesję co Wam robiłem ? - zapytał .
- Pamiętam doskonale .
- No to uwaga , uwaga . Dostałem to stypendium ! - krzyknął tak , że musiałam odsunąć telefon od ucha .
- No to gratulacje . Nie ma co zasłużyłeś . - zaśmiałam się .
- Nawet nie wiesz jak bardzo jestem Wam wdzięczny .
- Oj nie przesadzaj . To ty robiłeś zdjęcia i to twoja zasługa .
- Dobra , dobra ale bez Was nie byłoby tych zdjęć bo to wy pozowaliście . - zaczęliśmy się obydwoje śmiać - Moglibyśmy się spotkać jutro w tej małej kawiarence na starówce Cafe Rondo ?
- Jasne . Ja czy ja i Michał ?
- Raczej ta sprawa dotyczy Ciebie , a nie chcę załatwiać tego przez telefon .
- No dobra to przyjdę sama nie będę go ściągać z Żor jeżeli dotyczy to tylko mnie .
- To o siedemnastej będzie Ci pasować ?
- Oczywiście .
- To jesteśmy umówieni .
- Tak . To do zobaczenia .
- Do zobaczenia . - kiedy odłożyłam telefon do kuchni wszedł Kubiak .
- Julka musimy porozmawiać . - zaczął .
- Słucham .
- Ale może chodź się przejść bo tak z podsłuchem to ja nie chcę za ścianą .
- No dobra . - wyszliśmy z kuchni i zaczęliśmy się ubierać - My idziemy się przejść .
- Dobra . - krzyknęli z jadali państwo Łasko . Wyszliśmy z domu i zaczęliśmy iść . Po chwili milczenia postanowiłam się odezwać .
- No możesz już mi powiedzieć o co Ci chodzi ? - zapytałam lekko zirytowana .
- Tak więc to może trochę Cię zdziwić i zbić z tropu i zamurować i uwierz ja też byłem w wielkim szoku jak się dowiedziałem . Ale najpierw ustalmy co jest między nami .
- Jak to co ? - zdziwiłam się .
- No nie wiem . Chcę wiedzieć czy czujesz to samo co ja do Ciebie . - zatrzymaliśmy się i staliśmy patrząc się na siebie - Ja Cię Julka kocham .
- Michał ja nie wiem czy mogę to tak nazwać . Potrzebuję trochę czasu żeby się przekonać , że to jednak to . - powiedziałam lekko zdezorientowana .
- Ale odpowiedź mi tylko czy wydaje Ci się , że to samo co ja do Ciebie . - złapał moje dłonie - Tak albo nie więcej nie wymagam .
- Tak . - wyszeptałam , a on delikatnie musnął moje usta - Tak Michał kocham Cię .
- Wracając do tego co chciałem Ci powiedzieć to ja Cię tylko proszę nie uciekaj przez to . Pamiętasz jak wtedy w centrum handlowym wyszłaś . Nie goniłem Cię bo zadzwonił mój telefon i to była Monika . Uwierz ja byłem w ogromnym szoku i nadal to do mnie nie dociera .
- Do rzeczy . - przerwałam .
- Monika jest w ciąży .
- No to bardzo fajnie . - powiedziałam zadowolona .
- Ze mną . - uśmiech momentalnie zszedł mi z twarzy .
- Jak to ? - zapytałam zdziwiona .
- Mam Ci tłumaczyć skąd biorą się dzieci ? - zapytał Kubiak .
- Nie . Nie musisz . - powiedziałam nadal nie mogąc uwierzyć w to co właśnie mi powiedział .
- Julka powiesz coś ? - zapytał po chwili .
- Co ? Co mam powiedzieć ? Szczęścia . Będziecie mieć dziecko , a to tylko fundamentuje bardziej związki . - wzruszyłam ramionami . Do moich oczu zaczęły napływać łzy . Ruszyłam z powrotem do domu mojego brata .
- Ale ja jej nie kocham . Nie zamierzam do niej wracać tylko dlatego , że powiedziała mi , że będziemy mieć dziecko .
- Ale każde dziecko zasługuje na ojca , który się nim zajmie !
- A jego rodzice nie powinni być ze sobą z przymusu ! Ja jej nie kocham ! Ja kocham Ciebie ! - nie zwracałam na niego uwagi tylko przyśpieszałam krok aż w końcu zaczęłam biec . Z moich oczy łzy płynęły strumieniami . Nie obchodziło mnie to czy mnie goni czy też nie . Miałam to szczerze w poważaniu . Poczułam jak łapie mnie za dłoń .
- Julka . - wysapał normując oddech , objął moją twarz swoimi dłońmi i zachłannie pocałował - Kocham Cię . Nie ją . Mogę mieć nawet z nią czworaczki , a i tak będę tylko Ciebie kochał .
- Nie Michał . - wyszeptałam i wyrwałam się z jego objęć i szybko wbiegłam do mieszkania . Cała zapłakana wpadłam do pokoju , który zawsze zajmuję kiedy przyjeżdżam do Żor . Słowa zabolały i to bardzo . Płakałam tak pewnie jeszcze długo aż w końcu ze zmęczenia zasnęłam . Obudziłam się o czwartej i nie mogłam za nic dalej zasnąć . Poszłam do łazienki i wzięłam prysznic . Zmyłam cały ten rozmazany makijaż i ubrałam się w piżamę . Usiadłam na łóżku i ponownie zaczęłam płakać . Znowu płakałam przez faceta . Jak ja bardzo tego nienawidzę . Nigdy więcej żadnemu nie zaufam . Faceci to okropne świnie , które robią wszystko żeby zniszczyć piękny świat kobiet . Sprawdziłam sobie o której odjeżdża pierwszy autobus do Wrocławia . Jak się okazało za godzinę z Jastrzębia . Szybko przebrałam się w normalne ubranie . Zebrałam wszystkie moje rzeczy . Napisałam karteczkę , że pojechałam do Wrocławia autobusem  i nic mi nie jest oraz , że nie muszą się martwić . Na szczęście zdążyłam chociaż musiałam nieźle biec bo chwila dłużej i bym nie zdążyła . Spokojnie dotarłam do mojego mieszkania , w którym pierwsze co zrobiłam to pochowałam wszystkie zdjęcia z Michałem do kartonu , który potem wylądował pod moim łóżkiem . Usiadłam na kanapie i znowu zaczęłam płakać . Kiedy już nie miałam nawet czym płakać postanowiłam zebrać się w sobie i przestać tak się użalać nad tym marnym życiem . Przebrałam się w ubrania do jazdy konnej i pojechałam pojeździć . Kiedy już mój koń był tak wymęczony , że jeszcze trochę i by się przewrócił przyszedł pan Adam .
- Julka bo zamordujesz tego konia . - zaśmiał się .
- Nic mu nie będzie . Ma pan może jakąś jazdę teraz ? - zapytałam rozstępowywując już Sokoła .
- A no mam . Początki galopu i doszlifowywanie kłusa . A chciałabyś poprowadzić ? - zapytał .
- Chętnie . Mogę nawet na moim koniu .
- No to idealnie . O pani Natalia już jest nawet . - powiedział .
- Dzień dobry panie Adamie . Na kim dzisiaj będę jeździć bo widzę , że jeszcze żaden koń nie gotowy . - powiedziała kobieta na oko dwudziestoparoletnia . Dałabym jej z dwadzieścia dziewięć .
- Witaj Natalio . Dzisiaj pojeździsz na Sokole . Julia poprowadzi Ci jazdę . - pokazał na mnie , a ja podjechałam w ich kierunku i uśmiechnęłam się do pani Natalii . Zeskoczyłam i przywitałam się z nią .
- Proszę wsiadać i się rozgrzać . Konia nie trzeba bo przed chwilą na nim jeździłam . - powiedziałam pozwalając jej wsiąść - Bacik nie będzie pani potrzebny . - powiedziałam wymownie wystawiając rękę by mi go podała .
- Może pozwolisz żebym sama zdecydowała o tym czy będę musiała używać bacika . - powiedziała , a ja popatrzyłam się na nią jak na totalną kretynkę . 
- Dobrze robi to pani na własną odpowiedzialność . Ja tylko pani dobrze radzę bo to mój koń i znam go zdecydowanie lepiej . - uśmiechnęłam się i dodałam - No proszę ruszać .
- Julka tylko wy mi się może nie pozabijajcie . - zaśmiał się pan Adam .
- Ja nie zamierzam nikogo zabić . Mój koń może co najwyżej komuś zafundować niezłą przejażdżkę .
- To może jednak ja poprowadzę tą jazdę .
- Może i pan ale nie na moim koniu . - po tych słowach usłyszeliśmy czyjś krzyk po chwili naszym oczom ukazał się Sokół galopujący ale już bez jeźdźca .
- O czyli zrzucił szybciej niż myślałam . - zaśmiałam się pod nosem i poszłam szybko złapać moje konisko . Pan Adam w między czasie poleciał szybko do pani Natalii , która zaczęła się awanturować , że mój koń jest jakiś dziwny i powinni go uśpić . Wsiadłam na niego żeby się uspokoił . Podjechałam do dwójki ludzi .
- Po pierwsze mówiłam żeby nie wsiadać z bacikiem , a po drugie kto kazał pani go używać już w drugim rogu . - powiedziałam i odjechałam . Zaprowadziłam go do boksu gdzie zdjęłam cały sprzęt i posprzątałam wszystko co należało do mnie . Szczęśliwsza wróciłam do mieszkania by spokojnie przygotować się na spotkanie z Piotrkiem .


Łaaaa ale mi długi wyszedł :D Ale to specjalnie z okazji , że mam ponad 10000 wejść na tym blogu :)

Zapraszam na mojego nowego bloga :) 

Jeżeli chcesz być informowany o nowych rozdziałach pisz na : 7589078 ( to moje GG ;d ) lub zostaw swój numer GG w komentarzu .
Nie informuję w żaden inny sposób tylko przez GG !

POZDRAWIAM  I  PROSZĘ  O  KOMENTARZE !!!